maatpak - Reisverslag uit Dhaka, Bangladesh van Dirkjan Douma - WaarBenJij.nu maatpak - Reisverslag uit Dhaka, Bangladesh van Dirkjan Douma - WaarBenJij.nu

maatpak

Door: Dirkjan Douma

Blijf op de hoogte en volg Dirkjan

10 Maart 2005 | Bangladesh, Dhaka

Zo effe een verhaaltje van mijn avonturen van vandaag!
Ik voel me weer kip lekker en kan weer eten/bunkeren. Vanochtend om 7 uur met Kees en Jos ontbeten en met een gare taxi zonder schokdempers en vanalles rammelend naar BUET gebracht langs de bedelaars etc. Toch kijk ik daar niet meer van op. Het is al bijna normaal. De eerste week keek ik echt mijn ogen uit en toen ik ziek was kon ik niet echt genieten van het leven hier. Maar nu de zon weer schijnt (het is hier immers altijd zonnig en heet) kan ik weer genieten. Dus op avontuur na de vele zinloze discussies met de bengalen op Buet. Was zelfs boos want ze houden info achter (ofwel vergeten dat het essentieel is) Ik kan niet vragen naar rapporten waar ik het bestaan niet van weet. Maar ja dat maak je ze toch niet wijs. Verder kon ik vandaag weinig doen dus ben voor met de Riksja naar de New market geweest. Ik verwachte een net nieuw winkelcentrum, dus niet maar wel leuker. Allerlei kleine kraampjes met boeken, cd’s en petten etc. En redelijk schoon en netjes (dat is uitzonderlijk hier) wel veel bedelaars wat me weer wat eurocenten heeft gekost. Maar goed ik ben rijk volgens hun. Ik heb dan ook het geld laten wapperen en voor 1 euro de nieuwste cd van U2 gekocht. Het is dan wel niet zo’n legale maar die zijn hier niet verkrijgbaar. Ook een ludlum boek gekocht zodat ik niet allen tv zit te staren (da vinci code was super maar is uit). Die koste veel voor hier (5 euro) Ook nog een goede mooie nieuwe kaart van dhaka gekocht.
Mijn blanke mooie verschijning bleef natuurlijk niet onopgemerkt dus alle ogen waren op mij gericht, zoiets als je in eskimodracht door nederland gaat lopen in de zomer maar dan 1000x erger. Maar ook dat went en ze roepen tenminstte niet. Een jongeman kwam met me kletsen in gebrekkig engels dus die heb ik getracht te bergijpen en ik hoopte dat ie me naar wat historische plekken kon gidsen maar zijn engels was niet toereikend of mijn bengaalse woordjes nog niet genoeg. Als ik wat bengaals zeg beginnen ze toch te lachen en weet ik nog niet of het goed is. Dus weer terug met de riksja door de verkeersdrukte, bedelaars, politiemannen (op elke hoek en er tussen in door de hele stad en waar ik verblijf tussen de ambassades is het nog erger.) etc. Op Buet wilde ik vragen hoeveel een riksja naar wat bezienswaardigheden kost maar de taliban figuur van Buet liet me niet alleen ga (te gevaarlijk) Ik heb zijn advies maar opgevolgd tegen mijn zin maar hij zal zeker gelijkhebben. Stel je trouwens niet te veel van de bezienswaardigheden voor hier. Oude gebouwen tussen verwaarloosde nieuwe vol met verweerde reclames vallen toch niet op. Al is de geschiedenis van Bangladesh zeer interessant. Die taliban figuur met soepjurk en baard noemen we pt1 want taliban verstaat en zijn naam kan ik toch niet uitspreken. Pt1 staat voor potentieel terrorist maar het is een super aardige man en zeer behulpzaam maar daar blijft het bij, kon die ook maar werken!!
Nog een leuk wistje datje: je moet hier echt heel anders denken simpel iets. Was zelf doen met een wasmachine is bijvoorbeeld duurder dan het laten doen dooor een wasmeid. Arbeidskracht is hier zo goedkoop dat jej heel anders moet denken. Bij maken en meten van dingen voor mijn onderzoek gaat het netzo. Het si goedkoper een mannetje dag en nacht waterstanden te laten noteren dan er een machine op te laten zetten. Bij ons is dat allemaal omgekeerd. Dat arbeidskracht goedkoop is zag ik nog vandaag toen we weer langs de textiel gebouwen reden. Ik dacht trouwens tot vandaag dat het oude leegstaande ruines/flats waren maar vandaag zag ik achter al die tralies wat naaimachines en veel vrouwen, jongens. De restjes worden trouwens door de tralies gegooid en beneden op straat verzameld en weer wat vangemaakt en doorverkocht.
Zo ook de zak voor mijn mandarijen dat is van de kalendar van vorigjaar.
Ik ga nu stoppen, ik zie dat ze nog wat champions league op tv hebben. Trouwens cricket is echt een saaie sport. I wedstrijd duurt 2 dagen!!!!!!!!
Gr. Dirkjan
Ps. Paul nog gefeliciteerd, net als marijke, maarten hoe was je feest?
En Ria nog effe wat nachtjes slapen!!!!!!!!

  • 10 Maart 2005 - 14:52

    Piet De Wit:

    Hallo Dirkjan
    Leuk om naast de berichten van Rob ook die van jou te kunnen lezen.
    Ik wil je ondernemingslust niet verstoren maar...mijn buurman is ooit alleen met enkele plaatselijke jongens op stap gegaan. Zij wilden hem Bombay laten zien. Zijn (ervarings)advies is: niet doen! Na deze wijze raad wil ik je nog veel plezier wensen en verheiug mij al weer op je volgende bericht.

  • 11 Maart 2005 - 10:20

    Robbert:

    ik vraag me alleen af waar de titel maatpak vandaan komt!

  • 12 Maart 2005 - 18:14

    Marcel:

    heb je goedkoop een Armani laten maken ofzo ??
    (zie je eigen titel)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Dirkjan

Welkom op mijn weblog over mijn dol dwaze avonturen in de woestijn genaamd Turkmenistan, waar het genieten is van de authentieke cultuur met een giga ontwikkeling in mega tempo in deze gouden eeuw voor de Turkmenen.

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 245
Totaal aantal bezoekers 77285

Voorgaande reizen:

01 Maart 2007 - 31 Juli 2009

Turkmenistan

Landen bezocht: