onder de hete zon

Ik zag dat het redelijk fris is in Nederland. Hier is het snikheet (aan het worden). Gisteren was het echt effe 40 graden ofzo. Ik kwam uit mijn airco kamer en kreeg echt een enorme klap in mijn gezicht zo heet. 's avonds raasde er een enorme storm over dhaka, de straat stond blank (echt blank) de deuren klapperden, door het hele civic tochte het want geen raam kan hier fatsoenlijk dicht of is met karton afgeplakt. Ik wilde bij een italiaan gaan eten ongeveer 7 minuten met de riksja. Maar heb tot na 8ten gewacht toen stormde en regende het nog dus toch maar een poging gewaagt. Riksja heeft me tot de hoek gebracht 100 m. Toen heb ik hem gezegt om te keren. Ik zat onder de kap maar was al helemaal doorweekt. Hij was er nog erger aan toe. Hij wilde natuurlijk niet omkeren bang om geen geld te krijgen. Dus dat duurde nog wat liters regen voordat hij omkeerde. Dus uiteindelijk weer in dutchclub gegeten, zit immers om de hoek. waar het als vanouds bere gezellig was.
Afgelopen zondag weer per bus naar tangail. Ditmaal had de veel te krappe bus (geen zo'n stomme bengaal ook nog zijn stoel naar achteren doen) motor pech. Stonden we daar langs de levensgevaarlijke kant van de weg. Ik kreeg natuurlijk niet mijn wisselgeld, pas na veel gezeur een groot deel. Op 40 eurocent na, daar doe ik hier nog moeilijk over ook, is toch een keer naar de kapper of een fles pepsi.
Uiteindelijk werden we beetje bij beetje in andere bussen gepropt waar ik staand met 2 tassen in de hand net in paste bij de deur met zicht op razende asfalt. (nog krapper dan lijn 12s!!)
's middags per riksja 1,5 uur gereisd door het schitterende boerenland van Bangladesh om een oude moskee te bezoeken. De moskee was leuk om gezien te hebben maar daar was dan ook alles meegezegd. Het landschap was des te fascinerender omdat het oogsttijd is voor de rijst. Het boerenleven is hier al fascinerend opzich, echt alles geschiet nog met de hand of als rijke boer met de os. Daarna weer bij fam. van Ananda moeten blijven eten. ze vroegen of ik een beetje kip wilde. Eigenlijk niet maar zeg dat maar eens tegen ze. Dus gingen ze naar de markt haalden (een beetje) kip. Heel veel dus en ook rijst, dal en groentes. Ik kreeg dus een hele maaltijd. Redelijk spicey moest dus na de nachtelijke helse tocht per tempo (taxi ding waar je met 8 man in een achterbak wordt gepropt, in de uitlaatgassen en zonder fatsoenlijke vering)rennen naar de WC.
De volgende dag was verschrikkelijk, waar we in Frankrijk minstens 5 raaien maten en ook nog eens 2 uur zeefden. heb ik hier een hele dag gedaan over 1 korte raai. Wel enrome hoogte verschillen maar het probleem was de minder onderlegte bengalen en de enorme hitte. ik was nat, dorodrenkt van eht zweet. het was een echt evrschrikkelijk heet zonder zuchtje wind. DE volgende dag nog 2 raaien gelegd (het aantal verdubbeld dankzij het beetje wind) Die middag wilde ik naar de plaatse waar mijn rivier aftakt van de Jamuna. helaas ging eht op zijn bengaals. En bleek het plots 30 km ver te zijn en gevaarlijk (rovers?) Dus kon het niet per fiets (zoals ik wilde) en niet per riksja. Ananda heeft hemel en aarde verzet om toen een motor fiets te regelen. ik zag dat niet zo zitten met 3 man op 1 motor zonder helm en met deze wegen (gelukkig weinig verkeer in het landelijke gebied, alleen loslopend vee, kinderen) Bleek gelukkig niet mogelijk maar de volgende ochtend wel.
Dus vroeg opgestaan (miste ik het gezamelijk ontbijt met een chinees uitziend australisch meisje die ook in dit van god verlaten oord is beland. Helaas was de motorfiets er niet.
us 2 uur rond gehangen in de hitte bij de kapper (gemeenschappelijk ontmoetings centrum) en bij de locals. Uiteindelijk zei ik nu moeten we echt gaan anders kan ik vanmiddag niet terug naar Dhaka (jaja ik had het weer helemaal vol gepland)
Toen bleek het plots maar 10 km ver te zijn. Dus ik op fiets, ananda en Hano in de riksja opweg. In een woord GEWELDIG. Het was echt super om door die dorpjes te fietsen het pure en harde leven te aanschouwen. Ze keken wel raar op van die in rare in eht zweet badende blanke op een fiets.
Aangekomen bij een bijna droogstaande rivier bleek het nog 10 min. lopen te zijn. Maar er lagen ook countryboats. Dus per boot de rivier op. In plaats van een half uur hebben we 3 uur gevaren. Zonder water of zonnebrand. Dus uitgedroogd en rood kwamen we terug. Maar dit was nog mooier dan per fiets. Wat een wereld. Je ziet enrome erosie, enorme rivieren, veel zand, kale vlaktes. en daar wonen mensen (ze verhuizen na elke vloed naar de nieuw gevormde zandbank van kilometers groot)Je ziet boten afgeladen met motoren, fietsen, koeien en alle andere dieren, en mensen. Helemaal vol. Als de koe er niet in past zwemt die aan een touw ernaast de rivier over. Mensen zie je met rijst op hun hoofd de rivier oversteken. Hun ogen uitkijken naar die rare blanke.
Ben natuurlijk in die enorme jamuna gedoken. Alleen de riksja driver durfde erin (de rest kan al helemaal niet fatsoenlijk zwemmen)
Toen weer fietsen waar we pas na 7 km ofzo een "fatsoenlijke" eettent tegenkwamen. Waar ze ook gebottled water hadden.
Helaas kon ik niet meer naar Dhaka, of met een stel in de internationale club te gaan BBQen. De volgende dag naar Dhaka per bus (een wonder: deze reed fatsoenlijk, kon mijn tas kwijt en had been ruimte) Onderweg moest ik weer met veel bengalen een woordje wisselen.
In Dhaka begint dan mijn andere leven in een andere wereld. Lekker naar het zwembad gegaan, schnitzel gegeten, naar een danceparty geweest met een speciaal uit spanje overgekomen DJ. Was heel gezellig met mijn dutchclub "vrienden" en mijn engelse "vrienden". De muziek was verschrikkelijk net als de maffiatent alias nachtclub. Gisteren naar de haven van Dhaka geweest met een bengaalse vriend. Was erg mooi om te zien. Ondanks de loney planets advier om met een bootje het water om te gaan. Ben ik veilig op de kant gebleven. Dit water is echt heel erg smerig. Open riool van heel dhaka. Maar er zitten gewoon mensen in te baderen!!!!!
Vandaag weer aan het werk want dat moet toch eigenlijk ook gebeuren. (dit is ook wle weer genoeg leesvoer voor jullie) sorry dat het zo lang is ben gewoon enthousiast en wil zoveel vertellen)
gr. Dirkjan