borat country

Hoi allemaal,

Inmiddels weer terug in Ashgabat na een intensieve week Kazahkstan. Wat een enorm land. Ik heb enorme afstanden afgelegd. En alle uithoeken ervan kunnen zien. Te beginnen in Almaty, schitterend gelegen op de uitlopers van 5000 m bergen, bedekt met sneeuw en ijs! Mooie groene stad met oude gebouwen, veel winkels, reclame, vuil op straat, files en lucht vervuiling, Totaal anders dan Ashgabat. Het was een verademing. Heerlijk om die koude berglucht te snuiven, echte winkels en supermarkten te zien.

Wat doe je dan op zo’n business trip? Vergaderingen en presentaties bijwonen in het russisch, proberen niet in slaap te vallen tijdens gesprek met vice-minister etc etc. ’s avonds uitgenodigd te worden voor een restaurant bezoek met een van de directeuren, prak: paardenvlees.

Of de betere momenten dan zit je in een luxe Toyota landrover met leren bekleding uit te kijken over een oneindige vlakte met wat schitterende badland formaties, met hier en daar een groepje paarden. Of onverwachts een groen stukje vallei waar meloenen worden geteeld. Een oneindig lange rechte weg met ernaast een geel lint, te volgen (gas/olieleiding) en wat elektriciteit masten. Totaal verlaten en zelfs desolaat, maar met aankomst in een pittoresk armoedig maar met karakteristieke oude huizen plaatsje genaamd Fort Shevchenko (atlas momentje) . Als kind al gek op kaarten en dan kon je je alleen maar dagdromen over zulke stipjes op de kaart. Dit stipje op een uitstulping in de Kaspische zee is een bijzonder. Ons doel de twee researchvessels bekijken was erg geslaagd maar daarna moest er weer gehaast worden om het vliegtuig te halen naar Atirau, een plaatsje op de grens tussen Europa en Azie. Deze grens dan ook menig maar gepasseerd. (met de taxi)
Vanuit Atyrai in de moerassen aan de rivier de Oeral, naar de nieuwe indrukwekkende hoofdstad Astana.
WOW wat een enorme gebouwen, wat een aparte gebouwen, gouden kegels, ufo vormen, van alles.
Prachtig en indrukwekkend, maar ben blij dat ik daar niet woon.
Integenstelling tot mijn laatste heerlijke weekend in Almaty. Waar een bezoek aan de beroemde ijsbaan natuurlijke en hoogtepunt was. Op versleten skeelers heel wat wereldrecords verbroken maar helaas geen officiële meeting gedaan. Vervolgens in mijn hernieuwde energieke bui de trappen omhoog genomen en in mijn jeugdig enthousiasme ook maar getracht hoger op de bergen in te komen. Gelukkig een studente en later haar groep tegengekomen om mij de weg terug te wijzen. Gezellig om verhalen over hun leven aan te horen en voor hun geweldig om naar 3 jaar weer engels te praten. Gebrekkig maar gezellig,
Met mijn nieuwe expat vrienden in Almaty wat markten afgeslenterd en stad verkent. En na deze intensieve week weer op kantoor.
En nu dus de geest orden; wat zijn de nieuwe prioriteiten etc etc etc etc etc . Wassen en strijken, jak!
Dirkjan