Het wordt weer een echt dirkjan-Douma-avontuur.

Hoi allemaal,


Pfff de workshop zit er op. Was zwaar, zeker omdat ik en ict assistant was en de workshop treasurer ( moest alle financiële dingen doen, dus tickets betalen, zakgeld visa met alle bonnnetjes anders EU boos). Om het gemakkelijk te maken, sprak de helft geen woord engels en mijn Russisch is helemaal niks. Tijdens de workshop hadden we gelukkig twee interpreters/vertalers dus zat ik met zo’n ding op de kop en zo’n kastje. Alle discussies te volgen. Het was zeker geen eenrichtings verkeer. Natuurlijk zat ik in mijn nette plunje, Jasje en das had ik mooi weggelaten, die waren sowieso gekreukt en geen tijd om te laten strijken.

We hadden de lunch buiten de deur.(Hotel heeft alleen italian food) dus kreeg we Russische gerechten. Die ik zeker nog vaak te eten zal krijgen. Gisteravond een enorme diner met mega veel salades, etc ect. Super lekker. Uiteraard iedereen standaard wodka erbij die constant werd bijgevuld elke 3 minuten. Alle hoge heren incl. Irritante KGB uit Rusland natuurlijk een toespraak om te proosten op de vrouwen. Die hier eerlijk waar geen snor hebben zoals ik beweerde in Nederland maar eigenlijk behoorlijk knap zijn. Daarnaast mag je als man hier meerdere vrouwen hebben, denk zelfs dat het een soort status symbool is. Al ben ik als vrijgezel kansloos gezien mijn leeftijd als 25 jarig want dat is te oud. Jammer want zo’n harem leek me wel wat.
De workshop was inhoudelijk behoorlijk lastig. In ieder geval nog veel werk te doen. De russen speelde een irritant spelletje door te presenteren over of de ventilator het in hun laboratorium deed i.p.v. hun country situatie uit de doeken te doen. Erg frustrerend daar ze veel info en data hebben maar niks mag zonder de toestemming van de minister.
De minister van Turkmenistan speelde ook een leuk spelletje waardoor we nu behoorlijk in de moeilijkheden komen als we Turkmenistan niet als duty station kiezen. Sapics raden aan Baku maar willen dit niet publiekelijk doen bang om problemen met hun ministers te voorkomen dus Gijs moest de minister, die 2 keer zelfs langs kwam incl. pers. (verschillende radio en tv stations), persoonlijk vertellen. Deze wist het zo te brengen dat we visa krijgen om overal te gaan waar we willen/voor de lengte van project. Zondag gaat hij ons persoonlijk het land laten zien… Dus vaarwel Baku, ik neem aan dat ik dus is deze prachtige stad in de woestijn met zijn paleizen en gouden standbeelden de komende twee jaar doorbreng. Heel bijzonder, wel raar. Uiteraard moet Brussel nog akkoord gaan etc etc. Maar het zou enorm veel problemen opleveren dat niet te doen.
De zon is nu schitterend aan het zakken en straalt over de minaretten en de gouden koepels prachtig op de bergen, die grenzen aan Iran.
Ik ga zo in vergadering met het team over de workshop. Helaas geen tijd gehad te douchen zodat ik ff tijd had dit berichtje te schrijve, versturen wordt een ander verhaal natuurlijk, en moet alweer gaan.
Dirkjan
Sorry voor die wie een persoonlijk berichtje verwachten zoals mijn ouders wellicht, de email is lastiger dan de waarbenjij.nu site maar denk natuurlijk wel aan jullie.