adembenemende hoogte

Beetje snel alweer een nieuw berichtje maar mijn bergbelevenis moet ik effe kwijt.
gisterochtend begon het, tas gepakt met stijgijers pickel etc. opgehaald door de gids. via een zandweg met uitzicht op la paz gereden tot in de bergjes. na rijst met kip de bergop naar basis kamp op 5130. Deze 3 uurtjes klim vielen me erg mee. Maar in het basis kamp kreeg ik al snel last van een mega hoofdpijn, geen etenslust en ja dat ademhalen he. gelukig moesten we al om 6 uur naar bed maar ik voelde me zo beroerd dat ik van plan was maar niet om hoog te gaan. Maar na heerlijk te hebben geslapen in mijn superslaapzak was de hoofdpijn weg alleen was ik nu heel misselijk.. Toch geprobeerd cocathee te drinken.De 2 gidsen hadden blijkbaar door dat ik me beroerd voelde dus kregen mike en nick (zelfde groep een gids en ik in mijn eentje de andere. Om 1 uur ´s nachts gestart met hoofdlamp de gletsjer op. Op de eerste beste steile helling begon ik al over te geven. ik liep ook stukken langsamer dan al die andere groepen. Toch wisten degids en ik als eerste de eerste bijna loodrechte ijshelling te bereiken en dat was een geluk. ik klom als eerste al pickel in het ijs slaand omhoog te ijsklimmen. De rest moest wachten in de kou en heeft menigeen laten afhaken. zo ook nick. Omdat mike wel doorwilde is die met de gids aan een spurt begonnen om mij bijtehalen. Ik was alweer wat verder aan de steilere klim begonnen en mijn 2de overgeef ronde Ik was vroeg de gids of het wel evrstandig was door te gaan (ik vroeg dat moet je nagaan hoe beroerd ik was. De gids nam geen beslissing toh werd die voor me genomen doordat mike met een spurt kwam aangelopen. die zakt neer in de sneeuw zwaar heel zwaar ademend de eerste 5 min niet in staat was uitbrengen tot bleek dat nik was gestopt dus mijn gids moest nik terg brengen en ik kon dan met hem mee. Kortom ik kon hem moeilijk die top ontnemen dus wij ploeterend verder. Het was verschrikkelijk. Ik kon af en toe eigenlijk continu niet meer en plofte dan neer in de sneeuw. Als ik het niet was dan lag mike zwaar te ademenen te pletter in de sneeuw. Opshieten deed het niet Ik al 2 momenten gehad dat ik echt wilde opgeven er geen heil meer in zag maar bij de 3de geloofde ik er echt nmiet meer in, nadat de gids zei dat het nog 2.5 uur was. en dan mike en mijn 10 stappen ter aarde ploffen en vergeefs wahtend op een normale ademhaling om vervolgens emt moeite de hele cyclus te herhalen. Mike wilde wel verder en de gids blijkbaar ook want die bood me thee aan waardoor ik een heel klein beetje energie ad om weer te beginnen aan de cyclus. Ik voelde me steeds beroerder en toen plots was het nog maar 1 uur.
en wat voor een...

we stonden onder een enorm lange steile besneeuwde helling nog net niet loodrecht, recht opstaan ging niet. Die moesten we recht omhoog een nachtmerrie.De zon begon inmiddels op te komen en daar hebben we van geprofiteerd. Na elke 5 pickelslagen en stijgijzers in de sneeuwshoppen, zonk of ik of mike in de sneeuw. Omdat we aanelkaar zaten aan het touw lagen we dus beide enorme geluiden te produceren om maar lucht in de longen te krijgen.
Lagen was het niet we hingen. we sloegen de pikel door een lus in het touwe en hingen daar in, anders glee je de helling weer af. Als we af en toe bij kracte waren keken we naar die adembenemde hoogte in d ehooop een plek met zuurstof te zien. Op wonderbaarlijke wijze en voor ons beide ongelooflijk stonden we op de top. al moest ik voor de laatste meter eerst nog uithijgen wat niet lukte. toen oook die laatste meter was genomen begon ik weer met overgeven. Het duurde dan ook lang voordat we een blik opde omgeving konden werpen. Super, la paz, altiplano die andere top berg titicaca lake echt prachtig. de helling moesten we daarna abseilen en de terug weg was lang en zwaar maar bij elke stap ietse meer zuurstof. Pas in la paz adem ik normaler al is het ook hier zwaar.
van de 5 groepen a 3 mensen zijn er 3 die de top hebben gehaald. mike ik en een amerikaan.
6088 m. De gids vond me muy loko, ik geef hem geen ongelijk.
zonet voor morgen local bus geregeld naar uyini om 3 daagse tour over de zoutvlaktes van bolivia. daarna moet ik echt peru meer in anders heb ik daar geen tijd meer voor.
gr. Dirkjan