queensday

Poeh poeh zuchte bolke, het is warm in de bus maar niet zo warm als op de openstraatweg maar toch warm.
Ik verbaas me vaak over de temperaturen op het bbc weer bericht. Bij rob in Delhi fluctueert het vaak van 40 naar 34. Ik snap niet hoe hij die 40 volhoudt. Hier is het de laatste week steeds warmer aan het worden. Nu is het 35 graden. Soms hoger. De bus rit naar Tangail was dan ook verschrikkelijk. Ik die amper zweet was helemaal nat. Het kostte de bus 1,5 uur om alleen de busstand af te komen. Traffic jam. In die tijd geen enkele verkoeling. Toen de bus dan eindelijk op gang kwam was ik drijf nat en de verkoelende wind lieten me de rilling over de rug lopen. Nu ben ik dus snotter verkouden en gisteravond had ik zelfs koorts. Gelukkig is dat altijd snel over bij mij al was de nacht verschrikkelijk. De eerste nacht in tangail deed de electriciteit weer raar en deed de airco in mijn kamer het niet. Was een erg warme nacht vooral om dat ik onder de dekens moest blijven vanwege die stomme muggen.
In Tangail weer met de locals gekletst en zelfs met mijn handen de rijst en dal gegeten. Waardoor iedereen die langs kwam een opmerking er over maakte waarom die rare blanke met zijn handen at. Het was ook niet zo’n succes en geen gezicht. Ik at met mijn handen, zelfs met de onreine linkerhand, daarbij probeerde ik ze zo min mogelijk vies te laten worden.
Gisteren met een lokale bus (nog erger dan de normale bus) naar ananda’s huis geweest. Die zijn echt heel arm. Hun huis is niet eens volledig van golfplaten maar zelfs met bamboe schermen. Dat neemt niet weg dat ik een zeer uitgebreide lunch kreeg voorgeschoteld waarbij ik echt veel heb gegeten en in hun ogen nog te weinig. Als een schaaltje met bijv. de kip, of de groenten dreigde half vol te raken werd die alweer bijgevuld en werd er weer een schep rijst op mijn bord gegooid. Ananda at met zijn handen, ik met twee theelepels. Speciaal voor mij cola gehaald. Omdat ik in het restaurant een keer cola bestelde denken ze dat ik dat dus altijd drink. Het is hier heel raar softdrinks zijn goedkoper dan de vruchtensappen terwijl ze die hier toch meer zouden moeten hebben met al dat fruit. Maar vruchtensappen zijn bijna niet verkrijgbaar alleen in dure supermarkten waar ik nooit kom. Arme tanden. Elke ochtend twee gebakken eieren is ook niet echt gezond maar helaas zijn er geen betaalbare alternatieven.
Oja de rest van de fam. at apart op de grond in de keuken, moeder en zus staan in de keuken (open ruimte met gat in grond waarboven gekookt wordt) en eten erna (de restanten).
Veel handjes geschut en veel foto’s gemaakt. Het was er erg gezellig maar ook vermoeiend al die aandacht. De foto’s van luus, pap en mam en van schiphol restaurant werden aandachtig bestudeerd. Via een oud gebouw wat nu als militair opleidings gebouw wordt gebruikt weer terug naar tangail. De soldaten stonden netjes in gelid tot ik kwam toen stond de helft achterstevoren te staren. Ook voor mij werd gesalueerd. Ik denk dat ik ananda dat ook ga leren .
Voor ik naar tangail ging ben ik nog met Shama en twee bengaalse amateur fotografen die ik tijdens de sundarbans trip had ontmoet naar oud dhaka geweest. Aan de ene kant hadden we geluk dat nu net de profeet mohammed jarig was en dat het vrijdag (de moslim dag) was. Het was erg rustig in de super smalle straatjes van het oude dhaka terwijl normaal het een grote traffic jam is. Per riksja alle bijzondere gebouwen af volgens de loney planet. Waarbij de belangrijkste pinkpalace en lalbagh fort dicht waren vanwege die zelfde profeet. Dat was dan weer nadelig.
De restanten van een oud paleis uit dezelfde tijd als dat ding in Agra was erg bijzonder, vooral via achteraf huisjes naar de top ervan met fascinerend uitzicht op oud dhaka. In de restanten wordt elke vierkante mm nog gebruikt. De vroegere deur is nu een poort. Het plafond is zo’n bol vorm waar dus een verdieping van gemaakt is en dus mensen in die bol boven de straat wonen. En zo stikt het ervan de kleine kraampjes etc. Komt allemaal niet ten goede van dit historische bouwwerk. De hindu street met zijn kleine winkeltjes met hindu trommels en hand gemaakte sieraden van goud voor maar 200 dollar waren erg indrukwekkend. Veel huisjes zijn van die echte oude huisjes, heel klein, hele lage deur en allemaal door hele fam. bewoond, ongelovelijk. De staat van de huisjes is niet echt goed waardoor ze nog al eens instorten. Een spandoek met de mededeling dat er 19 omgekomen waren bij zo’n instorting getuigd daarvan. De hindu tempel was erg gastvrij, op blote voeten naar binnen, kreeg bijna een stip om mijn kop en kreeg zoetigheid aangeboden (de mieren liepen er tussen). Heel hartelijk in tegen stelling tot de star moskee waar je alleen van een afstandje kan kijken. Natuurlijk zijn er ook gastvrije moskeen.
’s Avonds met de engelsen van de boat trip en shama afgesproken op de st. george party in de Britisch high commission club. Niemand wist eigenlijk wie die st. george was maar voor de gezelligheid maakte het niks uit. Helaas ging ik die volgende ochtend erg vroeg per bus naar Tangail en zijn we weer aan het begin van het verhaal de traffic jam op de busstand.
Vandaag heb ik weer zo’n tragisch busongeluk gezien, de bus waar bij inhaal actie (duh) tegen vrachtwagen geknald en daarna het talud af gestuiterd. Helaas heb ik nu het beeld op mijn netvlies van een total losse bus met drie lijken ernaast. Ik moet deze taferelen niet vaker zien want dan durf ik helemaal niet meer met die kamikaze bussen. Al reed de bus vandaag redelijk normaal, de buschauffeur zag de ravage natuurlijk ook.
Gelukkig waren er ook mooie taferelen vanuit de bus. Het oogsten van de enorme rijstvelden en het transport ervan per enorme ossen. Die daarna heerlijk door de poelen banjeren om af te koelen.
Vanavond in pak naar de ambassade vanwege onze koningin. Vrijdag naar Sondargaon vlak bij dhaka om de restanten van de vroegere hoofdstad te aan schouwen.
En onder tussen report typen.
Groetjes en hopelijk gaat het jullie goed.
Dirkjan