rotte eieren

Hoi Allemaal,

Helaas zit ik niet in Iran zoals gepland maar gewoon te ploeteren op kantoor. Afgelopen 2 weken waren te druk om de trip fatsoenlijk voor elkaar te krijgen, in combinatie met een hoop miscommunicatie of beter geen communicatie heeft er voor gezorgd dat ik hier nog ben. Ik probeer hem al het hele weekend te bereiken maar zonder succes.
Als gevolg van de drukte ben ik zaterdag avond helemaal ingestort op mijn gebruikelijke mannier; koorts en opgezwollen klier. Zat er natuurlijk aan te komen maar kon het niet laten zaterdag toch naar een ondergronds meer te gaan
Het was genieten om onderweg de katoenvelden, de druiventeelt, kamelen en geiten en … echte goeie kale heuvels. Als het hier toch wat vaker zou regenen, wat een enorme erosie zal dat opleveren! Het landschap is erg rommelig maar interessant. De grot was in de ‘middle of nowhere’ met wat bomen voor verkoeling. Met heerlijke Kashmir/India bedden om op te ontspannen. Was meteen verknocht.
Via een enorme akelige gladde trap met een rare maat treden de grot in. Het was er erg smerig. De service was slecht, vooral omdat ik weer eens betrapt werd geen turkmeen te zijn en 10 dollar entree moest betalen. Ben wel wat gewend maar wat een krakkemikke boel daarbinnen, zou met 1000 dollar investering al zo opknappen.
Maar dat deed niks af van het natuurwonder. Na heel wat treden was daar dna water met een heerlijke temperatuur en helderheid om in te zwemmen. Uiteraard rook het naar rotte eieren. HEERLIJK en zo gezond . Vond het prachtig om in een grot onder de grond te zwemmen. Ben opzoek gegaan naar de wittevissen met rode ogen maar werd door de beveiliging helaas meteen teruggeroepen. Maar vanaf het uiterste puntje was de ruimte schitterend om te zien, donker en mysterieus zeker omdat de bodem niet te zien en zelfs te vinden was. Af en toe verdwijnen er ook mensen.
Na halsbrekende toeren om de kleren weer schoon aan te krijgen, in de auto terug naar Ashgabat.
Ik was uitgenodigd bij een Turkmeense familie thuis om de verjaardag van M. te vieren (dochter van J,) Normaal wordt je als man niet zo snel alleen uitgenodigd bij mensen thuis, is best wel uniek voor hier want is alleen bij het arrangeren van een huwelijk. Daarom ook maar beter geen namen te noemen want dat levert hier vele problemen op, raar cultuurtje!
Was ontzettend gezellig en lekker eten (gevulde paprika en veel en veel meer.). Ze heeft dezelfde leeftijd als Denisia dus dat was herkenbaar voor me. Ze was erg blij met het assepoester kleurboek. Ik vond het erg gezellig bij hun. Maar ’s avonds bleek het toch iets te veel voor me en kwam de koorts opzetten. Dus i.p.v van huispoetsen heb ik gisteren heledag op de bank en in bed gelegen, met strenge instructies van diezelfde fam. Moest elke 2 uur veel thee drinken met Citroen, mijn paracetamol nemen en mijn strepsil en zout gorgelen, net als thuis! Ben er wel van opgeknapt maar nog niet helemaal de oude. Nu weer aan het werk, en aan het kijken wat ik ga doen met mijn vakantie.
Ga ik nog weekje in Turkmenistan oppad. En met wie dan?, alleen is hier erg lastig en zie ik hier niet zo zitten. Of neem ik zaterdag het vliegtuig naar Nederland voor 2 weekjes. Dat laatste vind ik niet echt vakantie, en dat zou dan mijn eerste jaar ooit worden zonder een ‘echte’ vakantie (nou ja vorig jaar had ik er meer dan 1 dus kan wel een keertje). Vind het erg jammer dat Iran niet lukt... en ben er nog niet uit.
Gr. Dirkjan