terugkeer - Reisverslag uit Asjchabad, Turkmenistan van Dirkjan Douma - WaarBenJij.nu terugkeer - Reisverslag uit Asjchabad, Turkmenistan van Dirkjan Douma - WaarBenJij.nu

terugkeer

Door: Dirkjan

Blijf op de hoogte en volg Dirkjan

14 Juli 2009 | Turkmenistan, Asjchabad

Beste allemaal,
Dit zal een van mijn laatste weblog berichtjes zijn vanuit Ashgabat. Het project zit er bijna op ( de tijd is op maar het werk nog lang niet), eind juli sluiten we het project af met een workshop, en presenteren we onze rapporten. Uiteraard nu dus druk met die rapporten want de tijd dringt.

Ik heb inmiddels 2 dozen gepakt en verstuurd naar NL via de lokale post. De dozen worden door de medewerkers eerst uitgepakt, onderbroek voor onderbroek, om te kijken of er iets illegaals in zit. Ik denk dan aan wapens end drugs maar nee hoor. Hier zijn dat boeken zonder vergunning.
Boeken moeten eerst naar de bibliotheek worden gebracht, alwaar ze kijken of het hele zeldzame waardevolle boeken zijn, zonder verboden inhoud, indien zo worden ze daar gestempeld en mag je ze uitvoeren. Ik ben dol blij dat ik mijn atlas al naar nl had gebracht, die was nooit door de keuring gekomen. Maar gelukkig hoefde ik niet die procedure door, en werden mijn fokke&sukke kookboek, etc. door de vingers gezien en mochten ze onderin de doos blijven van de post medewerkster. Dat geluk ondervond ik niet met mijn met veel moeite verzamelde stokroos zaadjes in alle kleuren, die werden afgekeurd, ondanks mijn protest dat het echt geen papaver is uit Afghanistan. Helaas. Die moeten dan maar in de handbagage later. Ook mijn cd’s mogen niet mee terug. Gelukkig mijn originele dvd’s wel. Maar de doos bestond voornamelijk uit kleren en nog eens kleren, ik vind alles zonde om weg te gooien.
Daarna wordt alles door de medewerkers in een jutezak gegooid en gewogen. Moet precies 20 zijn, anders halen ze er weer een onderbroek uit. Aflsuitend wordt de zak met middeleeuwse zegels vergrendeld. Helaas zonder embleem.
Ook wat spulletjes van Jennet erin gestopt, ondanks dat we nog door/ of beter in de visum procedure etc, zitten. Goed nieuws is dat ze toegelaten is tot de Universiteit van Amsterdam en die vragen visum voor haar aan. Ze kan waarschijnlijk nog niet met mij mee terugvliegen. Maar 2 weekjes later als ze voor het eerste examen van de zomer cursus moet dan zeker.
Ik ben dus eigenlijk al een beetje afscheid aan het nemen van Ashgabat. Het is helaas te warm om nog veel te ondernemen maar alles rond Ashgabat ken ik inmiddels al wel. Die 2 unieke jaren woestijn zijn dan nog best snel omgevlogen.
Wordt straks weer wennen aan de regen. Hier is het zoals gewoonlijk heet en droog. Snik heet en kurk droog.
Groetjes en tot ziens,
Dirkjan



  • 14 Juli 2009 - 05:58

    Inkie:

    Nog maar 17 dagen. Dat is eigenlijk best snel. Kun je het project een beetje naar je zin afsluiten?
    Ik hoop dat al het visum-gedoe goed gaat. Veel succes nog daarmee.
    Tot snel!

    En ja, wen maar aan die regen (en kou). Hier is het weer nogal wisselvallig.

  • 14 Juli 2009 - 06:53

    Jannie En John:

    Hoi Dirkjan,
    geniet nog maar van de laatste dagen,

    groetjes john en jannie

  • 18 Juli 2009 - 10:45

    Astrid:

    Wat gaaf dat Jennet is toegelaten zeg! Geniet van de laatste dagen daar en heel veel succes met het afsluiten van het project, tot gauw weer!!

    Groetjes Astrid

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Dirkjan

Welkom op mijn weblog over mijn dol dwaze avonturen in de woestijn genaamd Turkmenistan, waar het genieten is van de authentieke cultuur met een giga ontwikkeling in mega tempo in deze gouden eeuw voor de Turkmenen.

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 4725
Totaal aantal bezoekers 77748

Voorgaande reizen:

01 Maart 2007 - 31 Juli 2009

Turkmenistan

Landen bezocht: